Etykiety

czwartek, 27 grudnia 2012

Dunegoneer: Zemsta Malthorina - przykładowa rozgrywka solo



 Oto moja druga przykładowa rozgrywka w "Dungeoneer", tym razem w zestaw "Zemsta Malthorina". O ile w moim pierwszym przykładowym gameplayu mogłam zrobić kilka błędów, to tu wszystko już powinno być w 100% dobrze. Za kilka dni opublikuję pełne, przetestowane już teraz zasady do gry jednoosobowej.
"Zemsta Malthorina" różni się trochę od "Grobowca Króla Nieumarłych", gdyż wprowadza różne rodzaje lokacji. Wynika to z tego, że w oryginale były to dwa, oddzielnie wydane dodatki, które w Polsce połączono.

Przygotowanie do gry
Podzieliłam karty na dwie talie – chwały i grozy.
Wylosowana postać: Elendus Sulari
Wylosowane trzy heroiczne zadania:
- Przynieś błogosławiony wywar
- Nagroda za uwodziciela
- Staw czoła duchowi cierni
Wylosowane trzy karty chwały:
- Drzwi miasta
- Hełm szczęścia
- Niewidzialność
Losowanie planszy:
- Rozstaje
- Rozwidlenie
- Uliczka
- Głębokie Źródło

wtorek, 25 grudnia 2012

Władca Pierścieni LCG - Polowanie na Golluma - recenzja



 „Polowanie na Golluma” było pierwszym dodatkiem do „Władcy Pierścieni”, jaki kupiłam. Trzy zawarte w grze scenariusze, choć ciekawe i zróżnicowane, dość szybko się mogły znudzić, więc chciałam zaopatrzyć się w coś więcej.

Oko moje ucieszyło bardzo ładne pudełko z efektowną ilustracją na okładce. W środku znajduje się łącznie 60 kart, z których część to nowe dodatki do poszczególnych talii, a część nieco mniej niż połowa to talia do tytułowego scenariusza. Jak w podstawce, karty są ozdobione świetnymi ilustracjami, które czynią „Władcę Pierścieni” jedną z najlepszych pod tym względem gier. Oto jak wygląda pudełko wraz z zawartością.

Przyjrzyjmy się teraz kartom. Na początek otrzymujemy nową postać do talii Wiedzy. Jest to Bilbo Baggins. Jego statystyki są słabe, a zdolność specjalna pozwala na losowanie 1 dodatkowej karty w fazie zasobów. Jednak przy tylko 2 punktach życia nie wróżę mu długiego funkcjonowania w talii i podejrzewam, że większość graczy nie będzie raczej korzystać z jego usług.
 Każda z czterech grup dostaje po dwie nowe karty, każda w trzech egzemplarzach. Szczególnie ciekawy jest Skrzydlaty Stróż z talii Taktyki, który ma aż cztery punkty obrony, jednak po wykorzystaniu w obronie schodzi z gry, chyba że zapłacimy żeton zasobów. Czyni to jednak z niego wyśmienitego obrońcę. Talia przywództwa dostaje Znak Dunedainów, który podnosi siłę o 1. Pozostałe karty są takie sobie i ich przydatność zależy mocno od sytuacji. Dwaj pozostali sojusznicy – Minstrel z Rivendell (Wiedza) i Zaklinacz Koni z Zachodniej Bruzdy (Duch) są już tacy sobie.

Nowością są karty pieśni – w tym dodatku są to trzy egzemplarze karty „Pieśń Królów”. Pozwalają one dołączyć do postaci znaki zasobów. „Pieśń Królów” dołączona do postaci daje jej automatycznie dodatkowy symbol zasobów Przywództwa. To dodatek pomyślany o tych, którzy chcieliby łączyć ze sobą różne talie. Podejrzewam, że w kolejnych zestawach znajdą się pieśni dla kolejnych grup zasobów.  

Czas, bym napisała coś o nowym scenariuszu. Składa się on z trzech kart – Łowy Rozpoczęte, Pojawił się Nowy Stwór i Na Tropie. Nowością są karty celu – Ślad Golluma. Aby wygrać, należy nie tylko przezwyciężyć poziom zagrożenia obszarów, ale też zdobywać i utrzymywać te karty. W drużynie każdego gracza musi być co najmniej jedna postać posiadająca taką kartę, by móc przebyć ostatni etap wyprawy. Utrata kart sprawia, że całą operację trzeba ponowić.

Scenariusz składa się z trzech talii – znajdującej się w tym dodatku oraz pochodzących z podstawki „Podróży w dół Anduiny” i „Wpływy Saurona”. Przechodziłam go trzy razy i za każdym razem kończyłam sukcesem. Można zatem powiedzieć, że nie jest trudny, choć myślę, że to kwestia szczęścia – jeśli bowiem nie uda się wylosować odpowiednio wcześniej Śladów Golluma, to gracz może po prostu utknąć na pewnym etapie, nie mogąc przejść dalej. Mi się to na szczęście nie zdarzyło. Scenariusz oceniam też jako jak najbardziej grywalny w wersji jednoosobowej.

Podsumowując, "Polowanie na Golluma" wprowadza niezbyt przydatną kartę bohatera, ale za to całkiem przyzwoite karty dla poszczególnych talii. Jako scenariusz jest raczej proste (wydawca oznaczył poziom trudności jako 4, ja dałabym raczej 3). Myślę, mogę ten dodatek spokojnie polecić każdemu, kto tak jak ja, będzie miał apetyt na więcej po rozegraniu wszystkich scenariuszy z podstawowej wersji gry.

poniedziałek, 24 grudnia 2012

Talisman: Magia i Miecz - zasady dla gry jednoosobowej

 Dla tych, którzy chcieliby móc zagrać samodzielnie w popularną grę "Talisman: Magia i Miecz", publikuję poniżej zasady rozgrywki solo.

Są to nieco zmodyfikowane przeze mnie zasady opublikowane na Boardgames Geeku. Ich autorem jest Soren Narnia. Dzięki nim możliwa jest solowa gra w „Talisman: Magia i Miecz”. 
Istnieje też kilka innych wersji umożliwiających samotną grę w "Magię i Miecz", jednak te uważam za najlepsze. Być może jednak w przyszłości opiszę także inne warianty.

Przygotowanie:
Wybieramy sobie jedną postać, którą kieruje gracz. Następnie losujemy drugą postać i bierzemy jej figurkę. Karta tej postaci jest nam niepotrzebna, bo jej zasady nie obowiązują. Rzucamy kostką. Przy wyniku 1-3, figurkę kładziemy w Mieście, przy wyniku 4-6 – w gospodzie.

Rozgrywka:
W każdej turze, po wykonaniu przez postać gracza ruchu i akcji, rzucamy kostką. Wynik 1 lub 2 oznacza, że figurkę przeciwnika należy przesunąć o jedno pole. Przeciwnik porusza się najkrótszą możliwą drogą do Korony Władzy. Ignoruje on wszystkie polecenia obszarów, pokonując je automatycznie. Nie zdobywa przedmiotów ani złota. Nie wpływają na niego wydarzenia, poza tymi, które oznaczają stratę tury lub czaru. Przeciwnik porusza się także o jeden obszar za każdym razem, kiedy gracz traci turę.

Za pierwszym razem, kiedy wyrzuci 1, należy z talii czarów wziąć pierwszy czar, który jest czarem ofensywnym i może być użyty przeciwko drugiemu graczowi. Następnie należy potasować talię czarów. Gdy po raz drugi wyrzucona zostanie 1, przeciwnik rzuca czar w naszą postać. Następnie procedura zaczyna się od nowa.

Przeciwnik ma przez całą grę moc 5 i siłę 10. Gracz może stanąć z nim do walki fizycznej i jeśli ją wygra, wtedy przeciwnik cofa się o jedno pole. Wygrana w walce psychicznej sprawia, że przeciwnik traci aktualnie posiadany czar.

Gra kończy się wówczas, gdy gracz albo jego przeciwnik osiągną Koronę Władzy. Wtedy zwycięstwo następuje automatycznie, bez posługiwania się już czarem "Rozkaz".

Dodatkowe warianty:
Aby ułatwić grę, można przyjąć, że przeciwnik rusza się o jeden tylko gdy wyrzucona zostanie 1.
Inną opcją jest umieszczenie figurki przeciwnika na startowym obszarze tej postaci.
W przypadku korzystania z dodatku „Żniwiarz”, należy przesunąć Śmierć o jedno pole w kierunku postaci gracza za każdym razem, kiedy wyrzuci on na kostce 6 w trakcie ruchu.

niedziela, 23 grudnia 2012

Dungeoneer - Grobowiec Króla Nieumarłych - przykładowa gra

Chciałabym wam zaprezentować przebieg rozgrywki w grze "Dunegoneer: Grobowiec Króla Nieumarłych" na jedną osobę. Seria "Dungeoneer" jest dostępna w Polsce i to nawet dość tanio. Jest to gra, w której bohater przemierza lochy, wykonując epickie zadania. W wersji podstawowej gra się w kilku graczy (od dwóch do sześciu), a poszczególni gracze utrudniają sobie nawzajem rozgrywkę. Grając pojedynczo gracz mierzy się sam z losowymi zagrożeniami.

Poniżej znajdziecie ilustrowany zdjęciami przebieg mojej rozgrywki. Trwała ona piętnaście tur i zakończyła się sukcesem. Była to moja pierwsza rozgrywka, więc mogłam gdzieś zrobić jakiś drobny błąd. Postaram się za jakiś czas umieścić tu może jeszcze jedną.



Przygotowanie do gry

Podzieliłam karty na dwie talie – chwały i grozy.
Wylosowana postać: Lorel Alanus
Wylosowane trzy heroiczne zadania:
- Złap magiczną rybę
- Klątwa Rigga
- Piekielne negocjacje
Wylosowane trzy karty chwały:
- Poprawiona celność
- Mózg Zuma
- Stworzenie ciemności
Losowanie planszy:
- Skrzyżowanie
- Zakręt
- Zewnętrzne sanktuarium
- Biblioteka

Start

Postanowiłam założyć tego bloga, żeby poświęcić go grom, w które można grać samemu - planszowym, ale i książkowym. Znajdziecie tu recenzje, opisy, a także przykładowe rozgrywki i opcjonalne zasady do nich. mam nadzieję, że okaże się on wam przydatny.